Słownik pokerowy

Scare Card — (straszna karta). Karta, która wyłożona jako czwarta, może sprawić, że najlepsza ręka stanie się słabą ręką. Jeśli masz karty 10 –8, a flop zawiera karty D–W–9 , możesz mieć praktycznie pewność, że masz najlepszą rękę. Jednak jeśli czwartą wykładaną kartą będzie 10 , możesz zacząć się bać, ponieważ prawie pewne jest, że ktoś Cię teraz pobije.

Second Pair — (druga para). Para z drugą najwyższą kartą we flopie. Jeśli masz karty A –10, a flop zawiera karty K–10–6 , masz drugą parę z flopa. Zobacz „top pair”.

Sell — w kontekście „sell a hand” (sprzedaż ręki). W grze z limitem stawek oznacza licytowanie stawek mniejszych niż maksymalna, gdy gracz posiada bardzo silną rękę, co zachęca do wejścia do licytacji graczy, którzy nie zrobiliby tego, gdyby ktoś licytował maksymalną stawkę.

Semi-Bluff — (półblef). Zaawansowana koncepcja omówiona po raz pierwszy przez Davida Sklansky’ego. Jest to licytacja lub podbicie, w przypadku którego masz nadzieję, że nikt w nie nie wejdzie, ale jeśli jednak ktoś w nie wejdzie, masz kilka kart wzmacniających rękę. Półblef może być skuteczny w sytuacji, gdy licytowanie wartości jest niepoprawne i czysty blef jest niepoprawny, ale połączenie ich obu może przynieść pozytywne wyniki. Przykład: Masz karty K–D, a flop zawiera karty 10–5 –W. Jeśli teraz zalicytujesz, będzie to półblef. Prawdopodobnie nie masz najlepszej ręki i zależy Ci na tym, aby przeciwnicy natychmiast rzucili karty. Niemniej jednak, jeśli jacyś gracze wejdą do licytacji, nadal będziesz mieć szansę uzyskania najlepszej ręki.

Set — trójka kart o tej samej wartości, z których dwie znajdują się w ręce gracza, a trzecia jest na stole.

Short Stack — (niski stos). Liczba żetonów, która w porównaniu z liczbą żetonów innych graczy nie jest zbyt duża. Jeśli masz przed sobą 10 USD, a każdy z pozostałych graczy ma ponad 100 USD, oznacza to, że grasz z niskim stosem.

Showdown — (pokazanie kart). Punkt, w którym wszyscy gracze pozostali w grze odwracają swoje karty i sprawdzają, kto ma najlepszą rękę. Dzieje się to po zakończeniu czwartej rundy licytacji. Oczywiście, jeśli nikt nie wejdzie do ostatecznego zakładu lub podbicia, nie ma pokazania kart.

Side Pot — (pula boczna). Pula tworzona dla gracza, któremu brakło żetonów (nie może jej wygrać). Przykład: Andrzej stawia 6 USD, Beata wchodzi w 6 USD, a Czesław też wchodzi, ale ma tylko 2 USD. Tworzona jest pula boczna o wartości 8 USD, którą może wygrać Andrzej lub Beata, ale nie Czesław. Jednak Czesław nadal może wygrać wszystkie pieniądze znajdujące się w oryginalnej (centralnej) puli.

Slow Play — (wolna gra). „Słaba” gra silną ręką, co powoduje, że w puli pozostaje większa liczba graczy.

Small Blind — (mała ciemna). Mniejszy z dwóch zakładów w ciemno, najczęściej używany w grze hold’em. Zazwyczaj wysokość małej ciemnej stanowi od jednej trzeciej do dwóch trzecich wartości zakładu z pierwszej rundy. Zobacz także „big blind” i „blind”.

Smooth Call — (delikatne wejście). Wejście. Delikatne wejście często pociąga za sobą wolną grę silną ręką. Przykład: „Dostałem z flopa kartę zwiększającą siłę ręki, ale zrobiłem delikatne wejście, gdy facet naprzeciw mnie obstawiał, bo nie chciałem nikogo wystraszyć”.

Split Pot — (pula dzielona). Pula dzielona między co najmniej dwóch graczy mających równe ręce.

Split Two Pair — (dzielone dwie pary). Ręka z dwiema parami, w której wartości każdej z kart w parze znajdują się także na stole. Przykład: masz karty 10-9, a flop zawiera karty 10-9-5, więc masz dzielone dwie pary. Jest to porównywalne z sytuacją, w której jedna z dwóch par znajduje się na stole. Przykład: masz karty 10-9, a flop zawiera karty 9-5-5.

Spread-limit — (limit zakresu). Struktura licytacji, w której gracz w każdej rundzie licytacji może postawić dowolną kwotę z zakresu. Typowa struktura limitu zakresu wynosi od 2 do 6 USD, gdzie gracz w każdej rundzie licytacji może postawić od 2 do 6 dolarów.

Straddle — opcjonalny dodatkowy zakład w ciemno, zazwyczaj wykonywany przez gracza siedzącego o jedno miejsce w lewo od gracza stawiającego dużą ciemną. Wysokość tego zakładu jest dwa razy wyższa niż duża ciemna. Jest to efektywny sposób podbicia, który zmusza gracza chcącego grać do zapłacenia dwóch zakładów. Co więcej, gracz obstawiający zakład „straddle” gra jako ostatni przed flopem i może przebijać.

String Bet — zakład (częściej podbicie), w którym gracz nie wkłada w jednym ruchu do puli wszystkich żetonów wymaganych do podbicia. Jeżeli gracz nie zadeklarował werbalnie podbicia, może być zmuszony do wycofania zakładu i wykonania zwykłego wejścia. Zapobiega to nieetycznej grze polegającej na położeniu zbyt małej liczby żetonów do wejścia, sprawdzeniu efektu, a następnie możliwym podbiciu.

Structured — (gra strukturalna). Służy do stosowania pewnej struktury licytacji w grach pokerowych. Typowa definicja strukturalnej gry hold’em to stała kwota zakładów i podbić przed flopem i przy nim, a następnie podwojenie kwoty przy czwartej (turn) i piątej (river) karcie. Przykład: strukturalna gra hold’em 2–4 USD: zakłady i podbicia w wysokości 2 USD przed flopem i przy nim oraz zakłady i podbicia w wysokości 4 USD przy turnie i riverze.

Suited — (w kolorze). Początkowa ręka w grze hold’em, w której dwie karty mają ten sam kolor. Przykład: „Grałem W–3 w kolorze”.

Słownik na podstawie publikacji Winning Low Limit Hold’em autorstwa Lee Jonesa.